Η μελέτη των χαρακτηριστικών της οικογένειας και του τρόπου ανατροφής των παιδιών αποτελεί τομέα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος και εκτεταμένης έρευνας στο χώρο της Ψυχολογίας. Οι γονικοί τύποι ταξινομούνται σε τέσσερις βασικές κατηγορίες (Baumrind, 1991), οι οποίες όπως είναι αναμενόμενο παρουσιάζουν διαφορές υπό το πρίσμα του κοινωνικού πλαισίου, της κουλτούρας και του αναπτυξιακού σταδίου που βρίσκονται τα παιδιά (Baumrind, 2013).

• Οι διαλεκτικοί γονείς (authoritative) είναι στοργικοί και υποστηρικτικοί απέναντι στα παιδιά τους και ενισχύουν την αυτονομία τους (Baumrind, 2013). Η εκδήλωση συναισθηματικής ζεστασιάς και στοργής από τους γονείς πλαισιώνει θετικά την επικοινωνία τους με τα παιδιά και ταυτόχρονα καθιστά τα παιδιά πιο ανεκτικά απέναντι στα όρια και την καθοδήγηση που λαμβάνουν (Maccoby, 1980). Παράλληλα, οι διαλεκτικοί γονείς θέτουν σαφή όρια στα παιδιά τους και συζητούν τους κανόνες που επιβάλλουν μαζί τους γνωστοποιώντας τους τη χρησιμότητά τους.

• Οι αυταρχικοί γονείς (authoritarian) επιβάλλουν αυστηρούς κανόνες, χωρίς να συζητήσουν τον λόγο και τη σημασία τους και προσμένουν την αυστηρή υπακοή σε αυτούς. Επιβάλλουν τιμωρίες όταν οι κανόνες και οι επιταγές τους δεν ακολουθούνται, δεν ενισχύουν την αυτονομία των παιδιών τους, ούτε επιδεικνύουν ιδιαίτερη στοργή και ζεστασιά.

• Οι παραχωρητικοί γονείς (permissive) παρέχουν συναισθηματική ζεστασιά στα παιδιά τους, αλλά δεν θέτουν σαφή όρια και καθοδήγηση. Σε γενικές γραμμές δεν έχουν απαιτήσεις και τα αφήνουν να ρυθμίζουν μόνα τους τη συμπεριφορά και τις δραστηριότητές τους.

• Οι αδιάφοροι – αμέτοχοι γονείς (neglectful) δεν παρέχουν ούτε στοργή και υποστήριξη, ούτε έλεγχο και κατευθυντήριες γραμμές. Δεν επιδεικνύουν ενδιαφέρον για την ανάπτυξη των παιδιών τους και δεν τους αφιερώνουν χρόνο (Baumrind, 2013).

Η Baumrind (1991, 2013) ανέφερε τον αντίκτυπο του κάθε γονικού τύπου στη συμπεριφορά των παιδιών:

• Τα παιδιά των διαλεκτικών γονέων παρουσιάζουν την καλύτερη εξέλιξη, είναι πιο ικανά, φιλικά και συνεργάσιμα, έχουν συμπεριφορά προσανατολισμένη στην επιτυχία και παρουσιάζουν καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες συγκριτικά με τα παιδιά που μεγαλώνουν με γονείς άλλου γονικού τύπου.
• Τα παιδιά των αυταρχικών γονέων συγκριτικά με τα παιδιά των διαλεκτικών γονέων δεν έχουν τόσο καλές κοινωνικές δεξιότητες και δεν είναι τόσο φιλικά, με τα αγόρια να είναι πιο εχθρικά και τα κορίτσια αρκετά εξαρτημένα από τους γονείς τους.
• Τα παιδιά των παραχωρητικών γονέων δεν διαφέρουν ιδιαίτερα από τα παιδιά των αυταρχικών γονιών, ειδικά όταν συγκριθούν με τα παιδιά των διαλεκτικών γονέων, καθώς παρουσιάζουν χαμηλότερα επίπεδα αυτοπεποίθησης και κοινωνικών δεξιοτήτων και οι συμπεριφορές που επιδεικνύουν δεν προσανατολίζονται τόσο στην επιτυχία (Baumrind, 1991· Baumrind, 2013).
• Τα παιδιά των αδιάφορων γονέων εύλογα ενδέχεται να σημειώσουν τα πιο αρνητικά αποτελέσματα (Coleman, 2013).

Βέβαια, η ταξινόμηση των γονικών πρακτικών και τα χαρακτηριστικά της κάθε κατηγορίας, δεν περιγράφουν πλήρως την αλληλεπίδραση μεταξύ γονέα και παιδιού, ούτε τη δυαδική σχέση και τη δυναμική της, αλλά προσφέρουν μια κατάταξη των γονικών πρακτικών και συμπεριφορών (Maccoby, 1999). Στο Focus Lab Junior αναγνωρίζοντας τις προκλήσεις και τα ποικίλα ζητήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι γονείς καθημερινά. παρέχονται υπηρεσίες συμβουλευτικής γονέων από ψυχολόγο – ειδικό ψυχικής υγείας με στόχο τη βελτίωση της σχέσης και της επικοινωνίας των γονέων με τα παιδιά τους και την ουσιαστική συμβολή στην αναγνώριση και τη διαχείριση των ζητημάτων που χρήζουν αντιμετώπισης