Ήρθε η ώρα που το παιδί θα πάει για πρώτη φορά στον παιδικό σταθμό. Με ποιους τρόπους μπορούμε να το προετοιμάσουμε για αυτή τη νέα και διαφορετική εμπειρία; Πώς είναι καλύτερο εμείς ως γονείς να διαχειριστούμε την πρώτη αντίδραση του παιδιού;

Για ένα παιδί που πηγαίνει πρώτη φορά στον παιδικό σταθμό είναι πολύ φυσιολογικό να κλάψει τη στιγμή που θα αποχωρήσει ο γονέας του. Αυτό μπορεί να συμβαίνει για αρκετές μέρες ή ακόμη και ανά διαστήματα. Το κλάμα υποδηλώνει το δέσιμο του παιδιού με το γονιό και θεωρείται μια απόλυτα υγιής αντίδραση ενός νηπίου το οποίο αποχωρίζεται τον γονέα του. Ωστόσο, αν το παιδί δεν κλάψει τις πρώτες μέρες στον παιδικό σταθμό, μη βιαστείτε να ανησυχήσετε.

Το συναίσθημα του αποχωρισμού που βιώνει ένα παιδί, εκτός από το κλάμα την ώρα που αποχωρεί ο γονέας, μπορεί να εκφραστεί και με θυμό. Ο θυμός αυτός μπορεί να εκφραστεί μέσω μιας ήπιας επιθετικής συμπεριφοράς του παιδιού προς τους συμμαθητές του, με το να ρίχνει παιχνίδια, να χτυπάει το πάτωμα, να φωνάζει, να εκνευρίζεται χωρίς προφανή λόγο και να ξεσπάει με τρόπους που μπορεί ακόμη και να αυτοτραυματιστεί πάνω στην ένταση που βιώνει. Η συμπεριφορά αυτή μπορεί να εκφράζεται στο σχολείο, οπότε σε αυτή την περίπτωση φυσικά η δασκάλα θα φροντίσει να το εμποδίσει από το να κάνει κακό στον εαυτό του ή σε άλλους. Ενδέχεται όμως ένα παιδί από τις πρώτες κιόλας μέρες στο σχολείο να δείχνει ότι «προσαρμόστηκε» και στο σπίτι να είναι πολύ ευερέθιστο, αντιδραστικό και «φορτισμένο». Σε κάθε περίπτωση, η έκφραση του θυμού στα παιδιά είναι υγιής διαδικασία. Η εκτόνωση του θυμού θα βοηθήσει το παιδί να εκφράσει τα συναισθήματά του και να επεξεργαστεί στη συνέχεια τον αποχωρισμό από τον γονέα.

Πώς μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν το παιδί τους να προσαρμοστεί πιο γρήγορα στη νέα του αρχή στον παιδικό σταθμό;

• Προετοιμάστε το παιδί λίγους μήνες πριν για τη νέα του αρχή στο σχολείο. Καλό είναι να λέτε στο παιδί ανά διαστήματα ότι σε λίγο καιρό θα πάει σχολείο, θα έχει δάσκαλο/α, συμμαθητές/τριες κι ότι το σχολείο είναι ένας χώρος όπου τα παιδιά μαθαίνουν πολλά πράγματα.
• Τις πρώτες 2-3 μέρες μπορείτε κατόπιν συνεννόησης με την/ον νηπιαγωγό να μείνετε στο σταθμό και απλώς διακριτικά να παρευρίσκεστε σε έναν χώρο εκτός της τάξης, όπου το παιδί μπορεί να σας προσεγγίσει ανά πάσα στιγμή μόνο του ή με την βοήθεια της δασκάλας. Όσο ο γονέας είναι στον παιδικό τα παιδιά θα έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν μία σχέση με την δασκάλα τους, με τα άλλα παιδιά και να έχουν πρώτα μία θετική εμπειρία από την επίσκεψη στο «σχολείο».
• Τις πρώτες μέρες στον παιδικό καλό είναι το παιδί να μένει λίγες ώρες έτσι ώστε να έχει λίγο χρόνο μπροστά του να συνηθίσει τη νέα κατάσταση, αλλά παράλληλα και ελάχιστο χρόνο για να προλάβει να επιθυμήσει τους γονείς του
• Όταν φεύγετε από τον παιδικό, πρέπει να χαιρετάτε πάντα το παιδί σας. Το παιδί πρέπει να ξέρει ότι θα φύγετε διότι αν αυτό γίνει κρυφά το παιδί θα αναστατωθεί και δε θα σας έχει εμπιστοσύνη. Αν σας ζητήσει το λόγο που πρέπει να φύγετε είναι γιατί πρέπει να πάτε στην εργασία σας, ή αν δεν εργάζεστε πρέπει να πάτε στο σουπερμάρκετ για να μαγειρέψετε, για να φάτε μετά όλοι μαζί το αγαπημένο του φαγητό, ή να κάνετε κάτι που το παιδί γνωρίζει ότι είναι από τα απαραίτητα πράγματα της καθημερινότητάς σας.
• Αν το παιδί σας ζητήσει να μείνετε μαζί του θα του πείτε ότι: «το σχολείο δεν είναι για μαμάδες – και οι δασκάλες, ούτε αυτές έχουν τη μαμά τους εδώ». Μην πάτε εσείς το παιδί σας στην παιδαγωγό, αφήστε την παιδαγωγό να το προσεγγίσει η ίδια. Το παιδί μπορεί να αισθανθεί ότι το σπρώχνετε μακριά σας, ότι το διώχνετε και πιθανώς θα κάνει το άγχος του αποχωρισμού που βιώνει, πιο έντονο.
• Μην καθυστερείτε πολύ την αναχώρησή σας, εάν βλέπετε ότι το παιδί σας κλαίει και δεν σας αφήνει να φύγετε. Εάν για δέκα λεπτά το παιδί σας συνεχίζει να κλαίει ισχύει το εξής: απο την στιγμή που ξέρει ότι θα φύγετε, θα κλαίει μέχρι τη στιγμή που θα γίνει αυτό. Είναι προτιμότερο να επισπεύσετε την αναχώρησή σας, και να επικοινωνήστε  λίγη ώρα αφότου φύγετε με τον παιδικό σταθμό, για να σιγουρευτείτε ότι έχει ηρεμήσει και είναι με τα παιδιά της τάξης του. Τις περισσότερες φορές, λίγα λεπτά από την αναχώρηση του γονιού, τα παιδιά σταματούν να κλαίνε.
• Μην συγκρίνετε το παιδί σας με τα άλλα παιδιά τα οποία έχουν ήδη προσαρμοστεί λέγοντάς του ότι τα άλλα παιδιά δεν κλαίνε που φεύγει η μαμά τους. Το κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό και επεξεργάζεται τα γεγονότα διαφορετικά.
• Θα βοηθήσετε το παιδί σας να προσαρμοστεί, εάν τις πρώτες εβδομάδες το ρωτήσετε ποιά αγαπημένα του παιχνίδια θα ήθελε να δείξει στους συμμαθητές του. Έτσι του δίνετε ένα καλό κίνητρο να πλησιάσει τα άλλα παιδιά. Πείτε του να δείξει το παιχνίδι του, να παίξει με τα άλλα παιδιά, αλλά μετά για να μην το χάσει να το βάλει στην τσάντα του.

Τέλος, ο αποχωρισμός δεν είναι δύσκολος μόνο για το παιδί, αλλά και για τον γονέα. Είναι πολύ σημαντικό ο γονιός να παραμείνει ψύχραιμος και να αντιμετωπίσει αυτή τη διαδικασία με φυσικότητα και ηρεμία. Αν το παιδί αισθανθεί ότι η μαμά του ή ο μπαμπάς του στενοχωριούνται και αγχώνονται, τότε είναι βέβαιο ότι θα αισθανθεί και εκείνο παρόμοια συναισθήματα.

Καλή σχολική χρονιά!