Τα εγκεφαλικά κύματα είναι οι ηλεκτρικές διακυμάνσεις του εγκεφάλου που σχετίζονται με διάφορες καταστάσεις δραστηριότητας του εγκεφαλικού φλοιού (σκέψη, μάθηση, χαλάρωση, κλπ.). Τα εγκεφαλικά κύματα είναι κύκλοι ηλεκτρικής τάσης στον εγκέφαλο, τάση πολύ μικρής έντασης, μόλις κάποιων εκατομμυριοστών του volt. Τα εγκεφαλικά κύματα μετριούνται σε Hertz (Hz) μέσω Ηλεκτροεγκεφαλογράφων (ΗΕΓ) . Η έρευνα έχει δείξει ότι ο εγκέφαλος έχει την ικανότητα της νευροπλαστικότητας (την ικανότητα να αλλάζει και να μαθαίνει νέους τρόπους διαχείρισης), την ικανότητα δηλαδή να εκπαιδεύεται, ώστε να παράγει συγκεκριμένα κύματα σε συγκεκριμένα τμήματά του, ενισχύοντας την ικανότητά μας να μεταπηδούμε από το ένα στάδιο εγκεφαλικής εγρήγορσης στο άλλο, σύμφωνα με τους στόχους μας. Η Νευροανάδραση εκπαιδεύει τον εγκέφαλο να αυτορρυθμίζεται με αρμονικό τρόπο.
Η καλή λειτουργικότητα του ατόμου επιτυγχάνεται, όταν η κάθε εγκεφαλική συχνότητα παράγεται από τον εγκέφαλο στο ορθό για την ηλικία του ατόμου εύρος. |
Κύματα Θήτα (4 – 7 Hz)
Τα θ κύματα είναι γνωστά ως το ενδιάμεσο στάδιο, το οποίο βιώνουμε παροδικά, καθώς συνερχόμαστε από, ή μπαίνουμε σε κατάσταση ύπνου. Στα θ είμαστε σε ένα ζωντανό όνειρο, η φαντασία κυριαρχεί και είμαστε δεκτικοί σε πληροφορίες πέρα από την κανονική συνειδητή εγρήγορση. Τα θ θεωρούνται επίσης ως η πύλη για τη μάθηση και τη μνήμη.
Στην κατάσταση θ τα εγκεφαλικά κύτταρα επαναρρυθμίζουν τα επίπεδά τους ως προς το Κάλλιο και το Νάτριο, γεγονός που διασφαλίζει τη σωστή εγκεφαλική λειτουργία. Τα επίπεδα του Καλίου και του Νατρίου εμπλέκονται στη διαδικασία της όσμωσης, της χημικής διαδικασίας που μεταφέρει χημικά, μέσα και έξω από τα εγκεφαλικά κύτταρα. Μετά από μια εκτεταμένη περίοδο στην κατάσταση βέτα ( υψηλή συγκέντρωση),η αναλογία μεταξύ καλίου και νατρίου διαταράσσεται. Αυτή είναι η κύρια αιτία της κατάστασης που ονομάζεται νοητική κόπωση.
Μια σύντομη περίοδος στη φάση θ (περίπου 5 – 15 λεπτά) αρκεί για να επαναφέρει την αναλογία στα φυσιολογικά επίπεδα, γεγονός που βοηθά στη νοητική αναζωογόνηση.
Γνωστές λειτουργίες
Νευροανάδραση για:
Κύματα ‘Αλφα (8 – 12 Hz)
Τα εγκεφαλικά κύματα α ήταν τα πρώτα που ανακαλύφθηκαν (γύρω στο 1908, από ένα Αυστριακό ψυχίατρο, τον Hans Berger).
Τα α παράγονται στον ινιακό λοβό και κινούνται προς το μετωπιαίο λοβό. Όταν το άτομο δεν παράγει επαρκή α ή τα α δεν έχουν επαρκές εύρος, τότε δεν φτάνουν ποτέ στον μετωπιαίο λοβό και επικαλύπτονται από τα β, τα οποία προκαλούν διάφορα επίπεδα άγχους.
Το οριακό σημείο μεταξύ α και θ δίνει ώθηση στις λειτουργίες του ανοσοποιητικού συστήματός μας. Τα νευροχημικά επίπεδα της νορεπινεφρίνης, της σεροτονίνης και των Β-ενδορφινών αυξάνονται.
Γνωστές λειτουργίες
Νευροανάδραση για:
Κύματα smr (12 – 15 Hz)
Τα smr είναι ο αισθητηριακός- κινητικός ρυθμός, και είναι η εγκεφαλική δραστηριότητα που χρησιμοποιούμε όταν βρισκόμαστε στην κατάσταση της χαλαρής εγρήγορσης. Παρότι το ιδεώδες θα ήταν να χρησιμοποιούμε τα smr για την καθημερινή μας λειτουργικότητα και να χρησιμοποιούμε τα β για πιο έντονες καταστάσεις, συνήθως οι περισσότεροι χρησιμοποιούμε τα β από συνήθεια.
Γνωστές λειτουργίες
Νευροανάδραση για:
Κύματα βέτα (14 – 37 Hz)
Τα β κύματα μας επιτρέπουν να έχουμε πρόσβαση και να μαθαίνουμε γρήγορα νέες πληροφορίες. Ενεργοποιούν όλα τα συστήματα, ζωτική λειτουργία για την επιβίωσή μας. Πάντως τα β απαιτούν και χρησιμοποιούν μεγάλα ποσά φυσικών πηγών ενέργειας και κατά συνέπεια όταν τα β γίνονται υπερβολικά ως προς το εύρος τους, προκαλούν οργανική εξάντληση. Φανταστείτε να τρέχετε στη ζούγκλα και να μην ξέρετε από πού θα ξεπροβάλλει η επόμενη τίγρης.
Γνωστές λειτουργίες
Νευροανάδραση για:
Κύματα Γάμα (38 – 90 Hz)
Τα γ κύματα είναι μια νεώτερη κατηγορία εγκεφαλικών κυμάτων, καθώς είναι δύσκολο να υπάρξει ο κατάλληλος εξοπλισμός ώστε να μετρηθούν ακριβώς, λόγω του χαμηλού τους εύρους. Πιστεύεται ότι τα γ είναι μια εξισορροπητική συχνότητα – για παράδειγμα, όταν παρατηρούμε ένα αντικείμενο, το χρώμα του, το μέγεθός του, την υφή του κ.λ.π. όλα αυτά προσλαμβάνονται και επεξεργάζονται από διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου και τα γ επιτυγχάνουν το συνδυασμό όλων αυτών των διαφορετικών πληροφοριών.
Γνωστές λειτουργίες